Recensie Axelle Red – 15 jaar - Sisters and Empathy

Het Sportpaleis is veel te groot voor Axelle Red om intimiteit en ambiance te brengen. Met dat vooroordeel vertrokken we richting Merksemse concerttempel. Twee uur en half later konden we niet anders dan toegeven dat de roodharige Belgische soulqueen de elfduizend toeschouwers vlotjes op haar hand kreeg.

Pal in het midden stond Red op een cirkelvormig podium. Rond haar zat het publiek, alsof het bij een kampvuur zat. Die cirkel, blijft iets magisch hebben. En Red wist de magie te vangen en die twee uur lang in Merksem te houden. Red en haar muzikanten leken op een wolk te zitten, een ganse show lang. Ze serveerden ons soul zoals soul dient te zijn, recht naar het hart. Met een boodschap. Funky bij momenten. Vaak hyperrealistisch. Wanneer ze songs aanboorde uit haar jongste album “Sisters and empathy” bijvoorbeeld. Soms ook lichtelijk utopisch. Axelle Red die de onvoorwaardelijke liefde bezingt, of hoopt op een betere wereld bijvoorbeeld. Tussen die twee uitersten balanceren de songs van Red constant. Ook zo in het Sportpaleis.

15 Jaar amuseert Red zich al op podia. Steeds weet ze zich te omringen door topmuzikanten. “Ik denk dan ook dat ze ons gaan moeten wegsleuren van het podium” zei ze. Red denkt dus nog lang niet aan stoppen. En maar goed ook. Want met zo’n sterke zangeressen en singer songwriters als zij is ons landje niet dik bezaaid. Voor “Si tu savais” was Reds oudste dochter haar bron van inspiratie. “Song called chip” droeg ze op aan alle An en Eefjes van deze wereld. Tijdens “Présidente” kwam de feministe in haar naar boven, een song voor alle vrouwen ter wereld.

Red had een gast mee. Tom Barman zong “She’s defective” (ze is kapot) met haar. Tom Barman (dEUS) liet met zijn elektronica aanpak duidelijk zijn visitekaartje achter. Ook in deze set, viel het nummer op. Jammer dat Barman zijn tekst niet vanbuiten kende. De man las van een blad af.

Tijdens “Romantique à mort” bracht Red de perfecte sfeer. We noteerden een eerste hoogtepunt. Gitaar en piano bepaalden de klankkleur van dit nummer. Red speelde ook sensueel met haar hoedje, dat ze mooi op het einde van de song aan haar microstatief hing. De lichtmannen zorgden voor een extra huiselijk en warm gevoel. Lampions omringden de scène. Later, bij dat andere sensuele nummer “Sensualité” daalden 6 kroonluchters naar beneden. Een sublieme en gezellige omgeving werd het anders zo kille Sportpaleis.

“Temps pour nous” werd strak gespeeld, en mooi, lichtjes ingehouden meegezongen door het publiek. Dat was gekomen om een avondje te genieten van een kwaliteitsvol optreden en kreeg wellicht veel meer dan het ooit had durven verwachten.

Red zette zich aan de piano en zette een versie van “Je me fâche” neer waar we nog van rillen. Wat een stemgeluid zette de Limburgse hier neer! De song werd soms doeltreffend ingehouden gespeeld aan de piano, om later dan weer uit te barsten met een snoeiharde drum. Het was overduidelijk dat Red zich kwaad maakte en de juiste emotie in dit nummer legde. Wat een bom van energie. We hebben zeer zelden dergelijk niveau gehoord en gezien in Antwerpen de laatste jaren. We waren nog maar halfweg de set en de meeste hits moesten nog passeren. “Elle danse seule” met een grote rol voor het orgel bijvoorbeeld. Of het subliem intimistische “Je t’attends” met gitaar en triangel als begeleiding in het begin van het nummer. Bleef de sfeer tot dan toe gereserveerd extatisch, dan sloeg dat om tot een euforisch extatische stemming tijdens “Kennedy Boulevard” en bissen “A tatons” en “Ma prière”. Tijdens die nummers stond het ganse publiek recht. Red en haar band kregen terecht verschillende keren een staande ovatie.

Met haar dochter heeft ze vaak meningsverschillen. Dat thema gebruikte ze in haar song “Points of view”. Red weet ondertussen dat er geen waarheid bestaat, enkel standpunten.

Ons standpunt is dan ook dat dit een concert was om in te kaderen tot een van de grootste die we in de Merksemse concerttempel totnogtoe zagen. Ongezien muzikaal talent serveerde men in een piekfijn concert dat tot in de puntjes verzorgd was. Klasse.

< Bert Hertogs >

De setlist:

1. Le monde tourne mal
2. Jure!
3. Naive
4. La réponse
5. Livin’ in a suitcase
6. Ce matin
7. Si tu savais
8. Song called chip
9. Présidente
10. She’s defective
11. Romantique à mort
12. Temps pour nous
13. Be with you
14. C’était
15. Je me fâche
16. Elle danse seule
17. Mum tell your son
18. It all comes back to you
19. Points of view
20. Venez vers moi
21. Afrodisiaque
22. Sensualité
23. Je t’attends
24. Kennedy Boulevard

Bis 1:

1. A tatons
2. Ma prière
3. Parce que c’est toi
4. Rester femme

Bis 2:

1. Romantique à mort 2
2. I had a dream

< Bert Hertogs >